Huis aan huis, de laatste dag

Om 7:20 zijn we vertrokken naar het Sunder Lal Jain ziekenhuis om daar te verzamelen voor de nadruppeldag. Dit ziekenhuis heeft een duidelijke mission statement die de Nederlandse situatie aardig weergeeft. Alleen zouden we dit in Nederland niet durven zeggen!
Gelukkig is er voldoende particulier initiatief: De wagen van de bloedbank is een geschenk van de lokale Rotaryclub en twee kleine klinieken in dit ziekenhuis zijn ook (mee)gefinancierd door Rotaryclubs van Delhi Uptown (zelfs met Rotary in de naam van de kliniek!).
Een bont gezelschap van Italianen, Nieuw-Zeelanders, Engelsen en wijzelf gingen op de foto en in de taxi's naar de school. Hier werden lokale vrijwilligers (voornamelijk vrouwen) geinstrueerd. Plotseling kwam er beweging en vertrokken ze per twee met een koelbox, viltstift en schrift naar hun deel van de wijk. Per koppel werden twee buitelandse vrijwilligers gevraagd mee te gaan.
Het geheel is efficient ingedeeld: de wijk is opgedeeld in een aantal straten waarbij is aangegeven waar kinderen wonen. Bij deze huizen wordt aangebeld en gevraagd of de kinderen al zijn gevaccineerd en zo nee waar ze zijn. Ook wordt overal geinformeerd of er in die straat nog kinderen zijn geboren of families met kinderen zijn verhuisd.
Het is een langzaam maar zeker proces. Veel kinderen zijn natuurlijk naar school, maar aangegeven wordt of ze zijn gevaccineerd of niet. Baby's die niet op zondag zijn gebracht hebben wij ter plekke gedruppeld. De wijk waar ik was zou je een yuppenwijk kunnen noemen. Veel kinderen op school, veel al gevaccineerd. Bij een huis in aanbouw werd even naar boven geroepen en ja hoor: bovenin dit geraamte van een gebouw kampeerde het gezin van een van de arbeiders (vaak zitten die ook tijdens de bouw in een lappenhut verderop). Een kleine dochter met een jonge baby zijn beneden gevaccineerd. Van de reguliere bewoners deden wij slechts 8 vaccinaties, maar bij de Sikhtempel vonden we een paar erg jonge kinderen zonder ouders. Zij hadden nog geen vaccin gekregen dus gaven wij dit. Na een korte discussie met een paar omstaanders hebben wij ook een jongetje van ongeveer 3 jaar (onder het snot, gezicht vol rotzooi en een paar lappen als kleren) ook gevaccineerd. Hij bleek geen vader of moeder in de buurt te hebben. Bij een kort bezoek met onze Sikh chauffeur aan een Sikh tempel werd een baby voor vaccinatie bij ons gebracht. Zo hebben we in totaal een kleine 20 kinderen gevaccineerd. Ik had er meer verwacht, maar met dit grondige systeem wordt toch bijna 100% van de buurt gevaccineerd. De lokale ploeg gaat nog vier dagen verder. Veel respect voor onze partner Barbita en haar tante die ons hebben begeleid!
Na afloop werden wij door de verantwoordelijk arts gedebriefd en zijn we in het hotel ons gaan voorbereiden op ons vertrek naar Nederland.